วันศุกร์ที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2553

วันศุกร์ที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2553

วันศุกร์ที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2553

วันศุกร์ที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2553

วันศุกร์ที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ในอดีต


วันหนึ่งฉันตกใจตื่น รู้สึกว่าตัวเองได้ใช้ชีวิตอย่างไร้แก่นสารไม่มีคุณค่า ไม่มีอะไรเลยที่จะเป็นสาระแก่ชีวิต มีชีวิตไม่คุ้มเลยจริงๆ ฉันรู้สึกว่าอ้างว้างจากความดีเหลือเกิน

วันพุธที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2553

การออกกำลังกาย


สมองก็เหมือนกับอวัยวะส่วนอื่น ๆ ที่มีการเสื่อมลงตามวัย แต่การออกกำลังกายช่วยชะลอความเสื่อมของสมองได้ ทำให้สามารถคิดและจดจำได้ดีกว่าคนที่ไม่ออกกำลังกายนอกจากนี้การออกกำลังเป็นประจำ ยังทำให้ดูกระฉับกระเฉง มีสมาธิในการเรียนรู้ได้ดีกว่า
เข้าชมได้ที่ พระมหาวันเชษฐ์

วันศุกร์ที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2553

ไร้ตัวตน




ต้องการข้อมูลเพิ่มเติม http://pobandit2.blogspot.com/2009/06/weblog.html

วันศุกร์ที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2553

จงรู้ จงตื่น จงเบิกบาน


จากวันวาน รู้สึกว่ายาวนานเหลือเกินที่ตัวเราได้เดินอยู่ในความมืด เราผ่านความสับสนบนเส้นทางเดิน หลายครั้งที่เราไม่เข้าใจความคิดและการกระทำของตัวเอง ชีวิตสอนให้เรามีคำถามอยู่เสมอ ใคร อะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ ทำไม เพื่ออะไร ฯลฯ ประสบการณ์ยิ่งยาวนาน เรายิ่งมีความไม่รู้มากขึ้นเรื่อยๆ อีกเมื่อไหร่ความสว่างทางจิตใจและปัญญาจะสามารถตอบปัญหาที่เข้ามาตามเส้นทางเดินที่มากขึ้นเรื่อยๆ ของเรา จนวันหนึ่งเราได้เดินมาพบผู้ที่สว่างและรุ่งเรืองด้วยสติปัญญา ผู้ที่มีแต่ความรู้ ตื่น และเบิกบาน หรือว่านี่คือหนทางสว่างของเรา