จากวันวาน รู้สึกว่ายาวนานเหลือเกินที่ตัวเราได้เดินอยู่ในความมืด เราผ่านความสับสนบนเส้นทางเดิน หลายครั้งที่เราไม่เข้าใจความคิดและการกระทำของตัวเอง ชีวิตสอนให้เรามีคำถามอยู่เสมอ ใคร อะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ ทำไม เพื่ออะไร ฯลฯ ประสบการณ์ยิ่งยาวนาน เรายิ่งมีความไม่รู้มากขึ้นเรื่อยๆ อีกเมื่อไหร่ความสว่างทางจิตใจและปัญญาจะสามารถตอบปัญหาที่เข้ามาตามเส้นทางเดินที่มากขึ้นเรื่อยๆ ของเรา จนวันหนึ่งเราได้เดินมาพบผู้ที่สว่างและรุ่งเรืองด้วยสติปัญญา ผู้ที่มีแต่ความรู้ ตื่น และเบิกบาน หรือว่านี่คือหนทางสว่างของเรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น